Είναι το παιδί μου έτοιμο να φοιτήσει στην Α΄ Δημοτικού;

Α΄ Δημοτικού …Τι σημαίνει, άραγε, για ένα παιδί η έναρξη φοίτησης στο δημοτικό σχολείο; Τι σημαίνει για τον γονιό το γεγονός ότι το παιδί του αφήνει το νηπιαγωγείο και ξεκινά να φοιτά στο δημοτικό σχολείο; Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννιούνται στο παιδί και στους γονείς του;

Συναισθήματα γονιών και παιδιών με την έναρξη φοίτησης στην Α΄ Δημοτικού

Ανάμεικτα συναισθήματα χαράς, λύπης, αγωνίας και περιέργειας μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους, τόσο στο παιδί όσο και στους γονείς.

“Η έναρξη φοίτησης στο δημοτικό σχολείο αποτελεί ένα ακόμα αναπτυξιακό βήμα που σηματοδοτεί την ωρίμαση του παιδιού.

”

Με την ίδια λαχτάρα και ανησυχία που έβλεπε ο γονιός τα προηγούμενα χρόνια το παιδί του να μαθαίνει να μασά την τροφή του, να παίζει με τα παιχνίδια του, να μιλά, να περπατά, να επικοινωνεί, το παρατηρεί, τώρα, να ετοιμάζεται να περάσει την πόρτα του δημοτικού σχολείου.

Τα παιδιά στην Α΄ Δημοτικού καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον, και πιο ώριμα, πλέον, γνωστικά και συναισθηματικά, να προσαρμοστούν σε νέους εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Βρείτε, με ένα μόνο κλικ, σχολεία όλων των βαθμίδων για τη φοίτηση του παιδιού σας, πατώντας εδώ

Στόχοι και σκοποί της φοίτησης στο σχολείο

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις κοινωνικοκεντρικές θεωρίες εκπαίδευσης, σκοπός της φοίτησης στο σχολείο είναι να βοηθήσει τους μαθητές να αποκτήσουν τις βασικές δεξιότητες που χρειάζονται, για να ενταχθούν στην αγορά εργασίας ως ενήλικες.

Στο αντίπαλο δέος βρίσκονται οι ατομοκεντρικές θεωρίες εκπαίδευσης που υποστηρίζουν ότι στόχος της εκπαίδευσης είναι η ανάπτυξη μίας υγιούς προσωπικότητας και η δημιουργία αυτόνομων και αυτενεργών ατόμων.

Ανεξαρτήτως, λοιπόν, από το ποιοι στόχοι και σκοποί, τελικά, επιτελούνται από τη φοίτηση ενός παιδιού στο ελληνικό σχολείο, το παιδί φοιτώντας στο δημοτικό σχολείο κάνει ακόμα ένα βήμα στη ζωή του.

Ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί είναι πόσο έτοιμο είναι να φοιτήσει στο δημοτικό σχολείο και αν έχει τις απαραίτητες ικανότητες για να φοιτήσει στο σχολείο.

Διάβασε επίσης: Να στείλω το παιδί μου στον παιδικό σταθμό ή όχι;

Σχολική ετοιμότητα

Στο ερώτημα αυτό έρχεται να απαντήσει η έννοια της «σχολικής ετοιμότητας» που άρχισε να μελετάται διεξοδικά από τη δεκαετία του 1960.

“Η σχολική ετοιμότητα περιλαμβάνει, κυρίως, τη διανοητική, τη συναισθηματική, την κοινωνική και τη σωματική ετοιμότητα του παιδιού να δεχτεί, να επεξεργαστεί και να αξιοποιήσει τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.

”

Ο βιολογικός παράγοντας παίζει σημαντικό ρόλο στην ωρίμαση και στην απόκτηση της σχολικής ετοιμότητας, αλλά δεν είναι ο κυρίαρχος παράγοντας. Η ετοιμότητα για μάθηση δεν είναι μόνο θέμα βιολογικής ωρίμασης, αλλά επηρεάζεται, ουσιαστικά, από τον πλούτο ή τη στέρηση των πρώτων ερεθισμάτων, και από την προσχολική εξάσκηση.

Αξιολόγηση της σχολικής ετοιμότητας

Άρα ένα παιδί που φοιτά στην Α΄ Δημοτικού πρέπει να έχει ένα σύνολο ικανοτήτων που θα το βοηθήσουν να μάθει να γράφει, να διαβάζει και να κάνει αριθμητικούς συλλογισμούς.

Για την αξιολόγηση της σχολικής ετοιμότητας υπάρχει η άτυπη αξιολόγηση που, συνήθως, γίνεται από τους νηπιαγωγούς κατά τη διάρκεια της φοίτησης στο νηπιαγωγείο, και η τυπική αξιολόγηση με σταθμισμένα τεστ.

Τέτοια είναι η Ανιχνευτική δοκιμασία αξιολόγησης σχολικής ετοιμότητας (Α ΤΕΣΤ) που κατασκευάστηκε από τους Θωμαΐδου και Μαντούδη και δοκιμάστηκε σε ένα μεγάλο δείγμα ελλήνων μαθητών, το τεστ του Goodenough, το τεστ Igl-Ames, το Metropolitan τεστ, το Cotenberg Grupptest κ.ά.

Τομείς αξιολόγησης

Οι τομείς που, συνήθως, αξιολογούνται για τον έλεγχο της σχολικής ετοιμότητας είναι οι γενικές γνώσεις, η κρίση / ο συλλογισμός, οι γλωσσικές αναλογίες, η πρώιμη αφαιρετική σκέψη, ο οπτικοκινητικός συντονισμός, η οπτική αντίληψη, η αδρή κινητικότητα, ο χωροχρονικός προσανατολισμός, η ικανότητα συγκέντρωσης κι ελέγχου των παρορμήσεων.

Είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν τις γλωσσικές και συναισθηματικές δυσκολίες που μπορεί να εμφανίσουν τα παιδιά στη φάση αυτή. Να ξέρουν πότε πρέπει, πραγματικά, να ανησυχήσουν και πότε να αφήσουν το παιδί να καλλιεργήσει τις δεξιότητές του στη νέα εκπαιδευτική βαθμίδα, δίνοντάς του τον χώρο και τον χρόνο να αναπτυχθεί και να γνωρίσει το νέο σχολικό περιβάλλον.

Πότε είναι απαραίτητος ένας ειδικός για τη διαγνωστική εκτίμηση

Σημάδια που πρέπει να κινητοποιήσουν έναν γονιό, ώστε να αναζητήσει ειδικό για διαγνωστική εκτίμηση είναι:

• Δυσκολία στην αναγνώριση, έκφραση και ρύθμιση του συναισθήματος.
• Δυσκολία στην κατανόηση της συναισθηματικής θέσης των άλλων.
• Δυσκολία στην επίλυση καθημερινών προβλημάτων ζωής, ανάλογων της ηλικίας του.
• Δυσκολίες στην ακολουθία οδηγιών.
• Δυσκολία στην άρθρωση λέξεων.
• Δυσκολία στη μνήμη ή στη σειροθέτηση.
• Δυσκολία στην έκφραση των σκέψεων και στην ολοκλήρωση των προτάσεων.
• Αδεξιότητα στις κινήσεις.
• Δυσκολία στη συγκέντρωση προσοχής.
• Δυσκολία στον συντονισμό της κίνησης και στο πιάσιμο αντικειμένων.
• Δυσκολία διαχείρισης της συμπεριφοράς σε περίπτωση ματαίωσης και απογοήτευσης.
• Δεν ζητά βοήθεια σε περιπτώσεις που το έχει ανάγκη.

Ποια πρέπει να είναι η στάση των γονιών απέναντι στο παιδί που ξεκινάει το σχολείο

Η στάση των γονιών απέναντι στο παιδί που ξεκινά τη φοίτηση στο δημοτικό σχολείο παίζει πρωτεύοντα ρόλο, καθώς η υπερβολική ανησυχία, το άγχος και η ακατάλληλη προσέγγιση μπορεί να φορτίσουν το παιδί και να επηρεάσουν την προσαρμογή και την απόδοσή του.

Επομένως, πριν αρχίσουμε να μιλάμε για το τι σημαίνει η έναρξη της σχολικής χρονιάς για το παιδί, ο κάθε γονιός πρέπει να αναρωτηθεί τι σημαίνει για τον ίδιο.

“Οι σκέψεις, οι εμπειρίες, οι αντιλήψεις και τα συναισθήματα του γονιού για το σχολείο επηρεάζουν σημαντικά τις φαντασιώσεις και τις προσδοκίες που θα έχει το παιδί για το σχολείο.

”

Έτσι, η ανησυχία και οι υπερβολικοί φόβοι ή οι προσδοκίες του γονιού είναι ένας παράγοντας που δυσχεραίνει την προσαρμογή του παιδιού στο δημοτικό σχολείο αλλά και τη μετέπειτα επίδοσή του.

Γονείς και διάβασμα του παιδιού στο σπίτι

Σε σχέση με το διάβασμα του παιδιού στο σπίτι, οι γονείς καλό είναι να θυμούνται ότι υπάρχουν πράγματα που το παιδί μπορεί να κάνει μόνο του, υπάρχουν πράγματα για τα οποία χρειάζεται λίγη βοήθεια και πράγματα για τα οποία χρειάζεται μεγαλύτερη βοήθεια.

Η ασφυκτική καθοδήγηση ποτέ δεν βοήθησε ένα παιδί να μάθει, να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Απεναντίας, μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στη σχέση του παιδιού με τον γονιό και στη σχέση του παιδιού με τη διαδικασία μάθησης.

Ας βοηθήσουμε τα παιδιά που ετοιμάζονται να φοιτήσουν στο δημοτικό σχολείο με το να τα απαλλάξουμε από τα δικά μας συναισθήματα και τις δικές μας προσδοκίες, και να τους δώσουμε τον χώρο και τον χρόνο να γνωρίσουν αυτό το νέο περιβάλλον που θα τους προσφέρει νέα ερεθίσματα και νέες εμπειρίες.

 

Πηγή: missormadam.gr