ΜΑΡΘΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ειδική Παιδαγωγός Φιλόλογος MA Special Education / B.T.E.C Edexcel Μέλος Πανελλήνιας Ένωσης Ειδικών Παιδαγωγών Υπεύθυνη Εκδόσεων my-book.gr & Κέντρου Αγωγής Παιδιού & Εφήβου "Εξέλιξη"
16 Jan, 2023
Το μάθημα της διαφοράς
Αγαπημένε μου Άγγελε,
Μου λες πως ο Φ. είναι καλός μαθητής στην τάξη, ενώ ο αδελφός του στην ΣΤ’ πηγαίνει κάθε τόσο στο γραφείο των δασκάλων, αργεί στα μαθήματα και ενοχλεί τους συμμαθητές του. Είναι φυσιολογικό να σου δημιουργείται άγχος για τις διαφορές που έχουν τα δύο αδέρφια. Θα ήθελες κι εσύ, όπως όλοι μας, να μην υπάρχει ένταση, αλλά ασφάλεια στην εικόνα που εκπέμπουν. Δε βρισκόμαστε, όμως, μαζί τους καθημερινά για να δούμε τι τους προβληματίζει και πώς μπορούν να το ξεπεράσουν. Είναι καλό πάντως να ξέρεις ότι κανένα παιδί δεν είναι κακό από μόνο του και για πάντα. Κι αυτό το «είναι», εδώ που τα λέμε, ακούγεται λες και χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο. Προτιμότερο είναι να μιλάμε με το παιδί για αυτό που κάνει και για το πώς μας φαίνεται, να στήνουμε μαζί του διαλόγους στους οποίους να μας λέει το ίδιο τι νομίζει ότι είναι.
Όταν βλέπεις ότι ένας μαθητής γίνεται επιθετικός ή κλείνεται στον εαυτό του, είναι σαν να βλέπεις μια παράσταση. Αυτός ο μαθητής, που μέχρι τότε έπαιζε έναν ρόλο, τώρα αλλάζει και παίζει έναν διαφορετικό. Είναι αυτό που λέμε ότι το παιδί βγαίνει αλλιώτικο από τους γονείς του, φτιάχνει μια ταυτότητα ως αντίδραση προς αυτούς. Δε σημαίνει ότι ήταν πάντα επιθετικό ή ότι θα παραμείνει έτσι. Μπορεί ο μαθητής της ΣΤ’ να ένιωθε ότι υστερεί σε κάποιο μάθημα, ότι πιέζεται από το σπίτι ή ότι παραμελείται σε σχέση με τον αδελφό του. Είναι συναισθήματα που λίγο-πολύ όλοι έχουμε νιώσει και το καλύτερο είναι να τα εκφράζουμε, να μην τα κρατάμε για τον εαυτό μας. Από εκεί κι έπειτα η ζωή μέσα στην οικογένεια θα δώσει από μόνη της το παράδειγμα και για τη σχέση μεταξύ των αδελφών. Το πιο σημαντικό είναι να έχουν οι γονείς ένα πάρε-δώσε μεταξύ τους, μια σταθερή αλληλεπίδραση, και να παίρνουν κάποια ευχαρίστηση από αυτό. Έτσι, τα παιδιά θα βλέπουν τους γονείς να επικοινωνούν και να συνεννοούνται, κι ας μην είναι μεγάλα τα πράγματα που θα γίνονται.
Αυτά που δύο ανθρώπους τους κάνουν ζευγάρι και αυτά που ένα ζευγάρι με παιδιά τους κάνουν οικογένεια είναι η σταθερή έγνοια, το σταθερό δόσιμο – ή η αναγνώριση και η αποδοχή ότι κάτι δεν μπορείς να το δώσεις- και η συμπαράσταση.
Ελπίζω οι σκέψεις μου να σε βοήθησαν!
Ο καθένας μας είναι μοναδικός και δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση με κάποιον άλλο. Έτσι, πρέπει να φερόμαστε και στο κάθε παιδί, δίνοντας έμφαση στη μοναδικότητά του.
Οι εκδόσεις my-book.gr στηρίζουν το κάθε παιδί και ενισχύουν τις δυνατότητές του.
