Τι είναι η παιγνιοθεραπεία και πώς βοηθάει
Η παιγνιοθεραπεία είναι μια θεραπευτική προσέγγιση που χρησιμοποιεί ως μέσον το παιχνίδι και τις δημιουργικές τέχνες (σύστημα εργαλείων - toolkit). Το παιδί βοηθά τον εαυτό του να αναπτύξει το δυναμικό του και να ανακουφιστεί από συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς και δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να «παίξουν» τα συναισθήματά τους και τα προβλήματά τους μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο, χρησιμοποιώντας τον φυσικό τους τρόπο έκφρασης – το παιχνίδι (μόνο 9% μιλούν σε 100.000 συνεδρίες).
Σε ποιούς απευθύνεται:
Η παιγνιοθεραπεία βοηθάει ιδιαίτερα παιδιά από 4 έως 12 ετών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες, σε εφήβους με μεγάλη επιτυχία και σε ενήλικες.
Βοηθάει:
- Παιδιά που έχουν δεχτεί κάποια μορφή κακοποίησης: συναισθηματική, σωματική, σεξουαλική
- Παιδιά διαγνωσμένα με ΔΕΠ-Υ (στην συγκέντρωση και στην οριοθέτηση)
- Παιδιά με έντονα ξεσπάσματα θυμού: τα βοηθά να αυτορυθμίζονται και να διαχειρίζονται καλύτερα τον θυμό τους. Φωτίζεται η αιτία που προκαλεί αυτές τις έντονες αντιδράσεις και το παιδί μαθαίνει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του καλύτερα.
- Παιδιά με θέματα συναισθηματικού δεσμού, δυσκολίες στη σχέση με γονείς και φροντιστές.
- Παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο ή στην καθημερινότητα που δυσχεραίνουν την ζωή της οικογένειας και τη ζωή του παιδιού στο σχολείο.
- Στην αντιμετώπιση του πένθους / απώλεια αγαπημένου προσώπου όταν το παιδί σημειώνει μεγάλη δυσκολία στην αποδοχή της νέας συνθήκης.
- Σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού
- Προβλήματα επικοινωνίας στο σχολείο με συμμαθητές ή φίλους.
- Αναπτυξιακή καθυστέρηση
- Εφιάλτες, δυσκολίες στον ύπνο, νυχτερινή ενούριση.
- Φτωχές σχολικές επιδόσεις χωρίς να οφείλονται σε μαθησιακές δυσκολίες
- Διαζύγιο – χωρισμός των γονέων, όταν το παιδί δυσκολεύεται με τα νέα δεδομένα.
- Κοινωνική περιθωριοποίηση, δυσκολία στην δημιουργία φιλικών σχέσεων.
- Τραύμα
- Αδικαιολόγητες σχολικές απουσίες
- Χαμηλή απόδοση, σχολειοφοβία, σχολική άρνηση.
Στόχος είναι να καλυτερεύσει η καθημερινότητα για το παιδί και την οικογένεια του, να είναι σε θέση να αυτορυθμίζεται. Η ευκαιρία για παιχνίδι και δημιουργικότητα επιτρέπει στο παιδί, και γενικότερα στο άτομο, να διερευνήσει τον εαυτό του σε συνειδητό και ασυνείδητο επίπεδο.
Αρχικά, γίνεται μια πρώτη συνάντηση με τον γονέα ή γονείς του παιδιού και λαμβάνουμε ένα ιστορικό. Κρίνουμε αν η παρέμβαση είναι κατάλληλη με βάση ένα ερωτηματολόγιο δυνατοτήτων και δυσκολιών και ξεκινάμε έναν κύκλο συνεδριών. Σε πρώτη φάση, δίνονται 12 συνεδρίες όπου οι 6 γίνονται για να δημιουργήσουμε την θεραπευτική σχέση και οι υπόλοιπες 6 για να επικεντρωθούμε στους στόχους που έχουν τεθεί. Κάθε 6 συνεδρίες γίνεται μια συνάντηση με τους γονείς για να συζητηθούν θέματα που δυσκολεύουν το παιδί και την οικογένεια και προτείνονται τρόποι αντιμετώπισης τους στο σπίτι. Ο αριθμός των συνεδριών μετά τις 12 συνεδρίες συμφωνείται με τους γονείς ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Σπάνια, όμως, δουλεύουμε πάνω από χρόνο με το κάθε παιδί. Το παιδί είναι αρχηγός της ώρας του και οι συνεδρίες είναι συνήθως μη κατευθυντικές.
Κατά την διάρκεια των συνεδριών χρησιμοποιούμε τις τέχνες ως μέσο έκφρασης του παιδιού. Έχουμε στην αίθουσα ποικίλα υλικά και παιχνίδια, όπως τον δίσκο με την άμμο, υλικά για ζωγραφική και κολάζ, πηλό, παιχνίδια για συμβολικό παιχνίδι και αξεσουάρ μεταμφίεσης για παιχνίδια ρόλων, γαντόκουκλες, μουσικά όργανα, κίνηση, χρησιμοποιούνται κατάλληλα θεραπευτικές ιστορίες και ο δημιουργικός οραματισμός.
“Συχνά τα χέρια ξέρουν πώς να δίνουν τη λύση εκεί που το μυαλό αδυνατεί να το κάνει” Carl Jung.
Το Play Therapy είναι μια παρέμβαση μη επικριτική και μη ερμηνευτική, έχει γενικά καλά αποτελέσματα και θεωρείται αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας για παιδιά και εφήβους πάντα από έναν κατάλληλα εκπαιδευμένο θεραπευτή, που δέχεται δική του ψυχοθεραπεία, εποπτεία και συνεχίζει την πρακτική του εξέλιξη.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Παιγνιοθεραπεύτρια / Play Therapist Κατερίνα Ανδρικοπούλου με ένα κλικ στην εικόνα:
