Δεν θέλω αδερφάκι! Προετοιμάζοντας το παιδί μας για τον ερχομό του νέου μέλους..

Κάθε παιδί που γεννιέται πρώτο νιώθει και έχει μάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής και αυτό είναι σίγουρα κάτι που απολαμβάνει.

Τι γίνεται όμως όταν αυτή η προσοχή χρειάζεται να μοιραστεί;

Πόσο επώδυνο μπορεί να είναι για ένα πρωτότοκο παιδί να του πάρουν κάτι που του έχει απλόχερα χαριστεί και πόσο εύκολη θα έπρεπε να θεωρείται η αποδοχή του νέου γεγονότος;

Συνήθως, όταν κάποια μαμά έρχεται σ’ εμένα ζητώντας βοήθεια στην διαχείριση ενός τέτοιου θέματος, το πρώτο πράγμα που της μεταφέρω, ώστε να καταλάβει την ιδέα είναι το εξής: «Φαντάσου κάποια μέρα να γυρίσει σπίτι ο άντρας σου και να σου πει “Μωρό μου σε αγαπάω και το ξέρεις. Είσαι ό,τι πιο πολύτιμο για μένα! Όμως, σε λίγο καιρό θα παντρευτώ ακόμη μια γυναίκα και θα ζούμε και οι τρεις μαζί στο σπίτι και αυτό να ξέρεις πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στην σχέση μας, στην συμπεριφορά μου απέναντι σου και σίγουρα στην αγάπη που τρέφω για σένα».

Κάπως έτσι, λοιπόν, νιώθει συνειδητά ή ασυνείδητα και το πρώτο μας παιδί, όταν του ζητάμε να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα.

Το κλειδί, η σωστή προετοιμασία.

Ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια είναι μια μεγάλη αλλαγή και εκείνο που οφείλουμε να προσπαθήσουμε ως γονείς είναι να το κάνουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνο μέχρι το μεγάλο μας παιδί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και να σιγουρευτεί ότι η θέση του δεν κινδυνεύει από τον νέο μικροσκοπικό «εισβολέα»!

Καλό θα είναι η προετοιμασία αυτή να ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν πια εκείνη θα είναι εμφανής και όχι νωρίτερα.

• Ξεκινήστε διαβάζοντας με το παιδί βιβλία που συνήθως μιλούν για αδερφάκια, για την σχέση μεταξύ τους και για το πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδάκι να έχει μια παρέα.
• Ξεφυλλίστε άλμπουμ με φωτογραφίες του, όταν ήταν και εκείνο μωράκι.
• Πηγαίνετε μαζί στο γιατρό για να δει και το ίδιο το μωρό, να του μιλήσει και να αρχίσει να δημιουργεί σχέση μαζί του και όταν γυρίσετε σπίτι, δείξτε του δικές του φωτογραφίες από τον υπέρηχο όταν ήταν στην κοιλιά σας.
• Ενημερώστε το για τον τοκετό, για το πόσο θα λείψετε, με ποιον θα μείνει και πότε θα επιστρέψετε. Οι οδηγίες προσέχουμε πάντα να είναι τόσες όσες το παιδί έχει ανάγκη. Ούτε περισσότερες ούτε λιγότερες και φυσικά περιγράφουμε τον τοκετό ως ένα ευχάριστο γεγονός που δεν μας δημιουργεί φόβο ή πόνο.
• Φτιάξτε μαζί το δωμάτιο του μωρού και έναν νέο δικό του χώρο τώρα που θα είναι το μεγάλο αδερφάκι. Αν δεν έχετε έξτρα δωμάτιο, ορίστε ένα χώρο δικό του μέσα στον οποίο θα νιώθει μεγάλο και ανεξάρτητο και θα έχει συμβάλει το ίδιο στην δημιουργία του.Ζητάτε συχνά τη γνώμη του, ως μεγάλο πλέον παιδί.     
  __ad3__
                                                                                                                                                                                                                                                                                      
  Καλωσορίζοντας το νέο μέλος! Όταν το μωρό έρθει στο σπίτι:

• Δώστε την ευκαιρία στο μεγαλύτερό σας παιδί να συμμετέχει ενεργά, ζητώντας του βοήθεια στο ντύσιμο, το άλλαγμα, νανουρίστε μαζί το μωρό και γενικότερα δείξτε του πως είναι ο βοηθός σας σ’ όλο αυτό, χωρίς όμως ποτέ να το πιέσετε.
• Συχνά οι γονείς μιλούν με αρνητικά σχόλια για το μωρό, με σκοπό να δείξουν στο μεγαλύτερο παιδί πως το αγαπούν περισσότερο. «Αμάν το βρωμιάρικο που έκανε πάλι κακά, που όλο κλαίει!» ή «Εγώ εσένα αγαπάω» είναι φράσεις που δεν χρησιμοποιούμε γιατί δείχνουν στο μεγάλο μας παιδί έναν λάθος τρόπο που και το ίδιο θα αναπαράξει.
• Φροντίστε να περνάτε αποκλειστικό χρόνο με το πρώτο σας παιδί. Κάντε μαζί πράγματα που κάνατε και παλιά και δώστε χρόνο και στον μπαμπά να ασχοληθεί και εκείνος μαζί του.                                                                                                                                                                                                                                                             
  
  Δείτε με τα μάτια του
• Είναι πιθανό να παρατηρήσετε αλλαγή συμπεριφοράς, παλινδρομήσεις, εκφράσεις θυμού ή ζήλιας. Μπορεί ξαφνικά το παιδί να αρχίσει να μιλά και να συμπεριφέρεται άσχημα, ενώ πριν δεν το έκανε. Μπορεί να υιοθετήσει συμπεριφορές μικρότερης ηλικίας. Να σας ξαναζητήσει το μπιμπερό ή την πιπίλα ή να ζητήσει να κοιμάται στο κρεβάτι σας. Σε καμία περίπτωση μην αντιδράσετε άσχημα. Είναι ο τρόπος του να σας επικοινωνήσει τον φόβο του πως χάνει τα κεκτημένα, και την ανάγκη του για περισσότερη φροντίδα.

Μιλήστε μαζί του, προσπαθήστε να δείτε τα συναισθήματα και τις σκέψεις του μέσα από τα δικά του μάτια και υπενθυμίστε του πόσο σημαντικό εξακολουθεί να είναι για εσάς, πως είναι το πρώτο παιδάκι που σας έκανε μαμά και πως η αγάπη σας για εκείνο δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ και για κανέναν λόγο.

Είναι σημαντική η γνώση πως με την κατάλληλη συμπεριφορά και χρόνο, το παιδί θα μεταβεί όμορφα στην νέα κατάσταση και σίγουρα αργότερα θα σας ευχαριστεί για το υπέροχο δώρο που του χαρίσατε!

Πηγή: https://bit.ly/3orpE2V

---

Για να μάθετε περισσότερα για το Κέντρο Θεραπευτικής Συμβουλευτικής Εφήβων και Ενηλίκων Ανδριάννα Γεροντή και τις υπηρεσίες του,

κάντε κλικ στην εικόνα: