Κλείσιμο

Διαταραχή προσωπικότητας και παιδική ηλικία

Διαταραχή προσωπικότητας και παιδική ηλικία: ποιες διαστάσεις της ανάπτυξης επηρεάζουν, ψυχικά, την προσωπικότητα του ατόμου;

Η προσωπικότητα του ατόμου αναφέρεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή στοιχεία του ατόμου που εκφράζονται σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, διαφορετικό για τον καθένα μας. Τα χαρακτηριστικά αφορούν ανθεκτικούς και διαρκείς τρόπους αντίληψης, σχέσης και σκέψης με το περιβάλλον και τον εαυτό σε ένα μεγάλο φάσμα κοινωνικών και προσωπικών καταστάσεων.

Βασισμένες σε αυτό, οι διάφορες διαταραχές προσωπικότητας χαρακτηρίζονται, γενικά, από άκαμπτες και δυσπροσαρμοστικές απαντήσεις σε καταστάσεις στρες, ενώ, εξαιτίας της ύπαρξής τους, επηρεάζεται ολόκληρη η ζωή του ατόμου.

Κυρίως, παρουσιάζουν δυσλειτουργία στις τρεις βασικές διαστάσεις της ζωής: αγάπη, εργασία, διασκέδαση.

Ποιες ονομάζουμε διαταραχές προσωπικότητας:

  • παρανοειδής διαταραχή της προσωπικότητας,
  • σχιζοειδής διαταραχή της προσωπικότητας,
  • σχιζότυπη διαταραχή της προσωπικότητας,
  • αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας,
  • μεταιχμιακή διαταραχή της προσωπικότητας,
  • δραματική διαταραχή της προσωπικότητας,
  • ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας,
  • αποφευκτική διαταραχή της προσωπικότητας,
  • εξαρτημένη διαταραχή της προσωπικότητας,
  • ψυχαναγκαστική καταναγκαστική διαταραχή της προσωπικότητας.

Μπορούμε να μιλήσουμε, όμως, για διαταραχές προσωπικότητας στην παιδική ηλικία;

Αναφερόμενοι στα παιδιά, σίγουρα, είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε και να διαγνώσουμε μια διαταραχή προσωπικότητας.

Αυτό συμβαίνει, καθώς το παιδί, ως ξεχωριστή οντότητα, αναπτύσσεται, δεν μένει στάσιμο, και, έτσι, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του εξελίσσονται, διαμορφώνονται ή αλλάζουν.

Οι διαταραχές της προσωπικότητας δεν μπορούν να έχουν ηλικία έναρξης νωρίτερα από την εφηβεία. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες διαστάσεις της ανάπτυξης που μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού.

Οι καταστάσεις αυτές είναι πιθανό να οδηγήσουν σε άκαμπτες και δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές. Έτσι, μπορεί, κατά την εφηβεία ή την ενήλικη ζωή, να εξελιχθούν σε μια διαταραχή της προσωπικότητας.

Ποιες διαστάσεις της ανάπτυξης μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μιας διαταραχής προσωπικότητας:

  1. Η μορφή του δεσμού με τη μητέρα κατά το πρώτο έτος ζωής. Ένας ανασφαλής δεσμός μπορεί να δημιουργήσει χαμηλή ανθεκτικότητα στο στρες, και, μετέπειτα, να επηρεάσει τις σχέσεις με άλλα άτομα.
  2. Συναισθηματικές δυσκολίες, κατανόηση, έκφραση και δόμηση του εαυτού κατά την παιδική ηλικία.
  3. Κακοποίηση ή παραμέληση του παιδιού.
  4. Ύπαρξη αναπτυξιακών διαταραχών κατά την παιδική ηλικία, όπως η ΔΕΠΥ, η δυσλεξία ή ο αυτισμός.
  5. Μη διαχειρίσιμες καταστάσεις πένθους ή απώλειας αγαπημένων προσώπων είναι πιθανό να δημιουργήσουν συναισθηματικές ακαμψίες και δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές.
  6. Χαμηλές κοινωνικές δεξιότητες κατά την παιδική ηλικία.
  7. Ύπαρξη διαταραχών της συμπεριφοράς ή διαταραχών της διάθεσης κατά την παιδική ηλικία, οι οποίες δεν έχουν γίνει διαχειρίσιμες με τη βοήθεια ειδικού.
  8. Δυσκολίες μάθησης και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
  9. Παραβατικές συμπεριφορές κατά την εφηβεία.
  10. Γενετικοί παράγοντες, όπως ύπαρξη ψυχικών διαταραχών σε άλλα μέλη της οικογένειας.

Να θυμάστε ότι, δυνητικά, σε όλους μας υπάρχει η πιθανότητα ανάπτυξης μιας διαταραχής προσωπικότητας κατά την εφηβεία ή την ενήλική ζωή μας.

Αυτό που παίζει ρόλο στην ανάπτυξη μιας διαταραχής είναι η ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων που θα μας βοηθήσουν να διαχειριστούμε τις δύσκολες καταστάσεις, να μειώσουμε το στρες και να μπορέσουμε να εκδηλώσουμε τα συναισθήματά μας.

Όλα αυτά είναι σημαντικά, και όσο πιο νωρίς μάθουμε να τα κάνουμε στη ζωή μας, τόσο οι πιθανότητες για μία, ψυχικά, υγιή ζωή είναι με το μέρος μας.

Πηγή: Miss or Madam