Ως πότε θα παριστάνεις το θύμα;

Έχοντας ανάγκη για προστασία και αγάπη από πολύ μικρή ηλικία, πολλοί από εμάς αναπτύσσουν μια προσωπικότητα θύματος με στόχο να βρουν κάποιον να τους περιθάλψει, είτε γιατί δεν τους φρόντισαν καθόλου, είτε γιατί δεν τους φρόντισαν αρκετά, αλλά δε δέχονται να μεγαλώσουν και να αναλάβουν πλέον την ευθύνη της ζωής τους.

Κάθε θύμα φοβάται να προχωρήσει μπροστά. Φοβάται να αναλάβει την ευθύνη της ζωής του και γενικότερα προτιμά να παραμένει στη θλίψη και τον πόνο που πιθανόν έχει υποστεί. Αισθάνεται ανήμπορο και ανίσχυρο στα χέρια της μοίρας και κατηγορεί πάντα τους άλλους για ό,τι συμβαίνει.

Κατηγορεί το εκπαιδευτικό σύστημα, το κράτος, την άσχημη παιδική του ηλικία και οτιδήποτε έξω από το ίδιο. Έχει την πεποίθηση πως ό,τι συμβαίνει γύρω του είναι λάθος κάποιου άλλου και πως το ίδιο είναι απλώς και μόνο ένα άτυχο πλάσμα.

Ένα θύμα, στέλνει το εξής μήνυμα:

«Κοίτα τι έχω περάσει! Όλα πήγαν στραβά στη ζωή μου, στάθηκα άτυχος, μεγάλωσα με τον τάδε τρόπο, έχω περάσει τόσα! Βοήθησε με.»

Και τότε είναι που εμφανίζεται ο «σωτήρας».

Για κάθε θύμα υπάρχει κι ένας σωτήρας που τον βοηθά να μένει γαντζωμένος στις πεποιθήσεις του.

Στην ουσία κάθε σωτήρας είναι κι εκείνος ένα μασκαρεμένο θύμα, το οποίο αντί να ασχολείται με τα δικά του προβλήματα, ασχολείται με εκείνα των άλλων κερδίζοντας την αίσθηση πως έχει τον έλεγχο της ζωής του.

Φυσικά και δε θα βοηθήσει το θύμα να πατήσει στα πόδια του, δε θα το στηρίξει για να σηκωθεί, απλώς θα το χαϊδέψει ενώ είναι πεσμένο στο έδαφος και θα του δείξει πως το καταλαβαίνει και πως έχει δίκιο να κλαίει για την άσχημη μοίρα του, αποδυναμώνοντάς το.

Φυσικά δεν τον συμφέρει να σηκωθεί όρθιο το θύμα, γιατί τότε δε θα νιώθει πλέον χρήσιμος.

Το Θύμα και ο Σωτήρας, έχουν ένα συμβόλαιο που λέει: «Θα σε φροντίζω, όσο εσύ συμφωνείς να με χρειάζεσαι και να εξαρτάσαι από μένα.»

Έχει τύχει και σε εσένα να πιστεύεις πως κάποιος δε θα μπορέσει να τα καταφέρει, αν δεν είσαι δίπλα του (κάποιος φίλος, συγγενής ή μήπως σύντροφος;);

Αν απάντησες ναι, μάλλον χρειάζεται να ψάξεις να βρεις τον σωτήρα μέσα σου. Ίσως χρειάζεται να κάνεις στον εαυτό σου τι ακόλουθες ερωτήσεις:

Ποια ανάγκη μου καλύπτω με το να φροντίζω τον άλλον;

Πώς με κάνει αυτό να νιώθω;

Ποιος είναι ο πραγματικός μου σκοπός ή τι κερδίζω μέσα από αυτό;

Μήπως αποσκοπώ κάπου;

Από την άλλη, στους περισσότερους από εμάς υπάρχει ένα μικρό θύμα.  Είναι πολύ λίγοι εκείνοι που  παίρνουν την ευθύνη των πράξεων και της ζωής τους.

Και για να γίνει αυτό χρειάζεται πρώτα να αποκτήσουμε γνώση του εαυτού μας. Τότε μόνο κερδίζουμε αυτογνωσία και μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά.

Με τη δική μας πλέον δύναμη, με τα δικά μας εφόδια, πολλά ή λίγα, καλά ή άσχημα, πορευόμαστε με αυτά και στον δρόμο κάτι αφήνουμε, κάτι καινούριο αγοράζουμε και ολοκληρωνόμαστε σαν προσωπικότητες.

Αυτό όμως χρειάζεται κόπο, χρειάζεται θέληση, δύναμη και πίστη πως τίποτα δεν τελειώνει, πως τίποτα δεν πρόκειται να χαθεί, όσο εμείς ζούμε και επιλέγουμε να προχωράμε.

Τότε και μόνο, παίρνουμε την ευθύνη της ζωής και των συναισθημάτων μας, καταλαβαίνουμε τι δημιουργήσαμε στη ζωή μας, τι προσελκύσαμε και για ποιο λόγο, και με νέα γνώση και εργαλεία μπορούμε να προχωρήσουμε πιο δυνατοί από ποτέ.

Αν δεν μπορούμε εμείς, κανένας άλλος δεν μπορεί να μας βοηθήσει.  Αν εμείς βλέπουμε τον εαυτό μας ως θύμα, με τον ίδιο τρόπο θα μας βλέπουν και οι άλλοι, τις ίδιες καταστάσεις θα προσελκύουμε στη ζωή μας και πάντα θα μένουμε στα ήδη γνωστά και οικεία τα οποία δεν περιλαμβάνουν δημιουργικότητα και κατʾ επέκταση ελευθερία και ευτυχία.

Αν στη ζωή σου παίρνεις τον ρόλο του θύματος, ίσως χρειάζεται να κάνεις στον εαυτό σου τις ακόλουθες ερωτήσεις:

Ποιον ή τι κατηγορείς, πως σε κάνει να νιώθεις άσχημα;

Ποια είναι εκείνη η κατάσταση την οποία αρνείσαι να δεις διαφορετικά;

Ποιο συναίσθημα αρνείσαι να αφήσεις και σε τι σε εξυπηρετεί να το κρατάς μέσα σου; Σε βοηθάει σε κάτι;

Τι κερδίζεις με το να μένεις παγιωμένος και να θρηνείς απώλειες;

Όποιον ρόλο και αν παίρνεις τελικά στη ζωή σου, μπορείς να κάνεις μια μικρή άσκηση που θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις, να γνωρίσεις τον εαυτό σου και ίσως να δεις τις καταστάσεις με έναν χρησιμότερο τρόπο για σένα.

Κλείσε τα μάτια και ανάπνευσε βαθιά και αργά για λίγα λεπτά, φροντίζοντας να κατεβάζεις τον αέρα πολύ χαμηλά στην κοιλιά. Τώρα φαντάσου πως με κάθε εισπνοή παίρνεις ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι… δύναμη, εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και ό,τι άλλο, είναι χρήσιμο για σένα. Με κάθε εκπνοή διώξε έξω από το σώμα σου ό,τι σου είναι πλέον περιττό, ό,τι δε χρειάζεσαι πια στην ζωή σου και ότι σε αποδυναμώνει, θλίψη, αδυναμία, μιζέρια, πόνο και ό,τι άλλο εσύ νομίζεις.

Και τώρα δες τον καινούριο σου εαυτό αλλαγμένο και απαλλαγμένο από ό,τι τον εμπόδιζε μέχρι τώρα να λειτουργήσει. Κοίταξέ τον να έχει την δύναμη να χειρίζεται και να δημιουργεί όποιες καταστάσεις επιθυμεί στη ζωή του. Φαντάσου πως έχει αποκτήσει όλη την δύναμη και την γνώση που χρειάζεται ώστε να προχωρήσει τη ζωή του παρακάτω.

Άνοιξε τώρα τα μάτια, πάρε μια κόλλα χαρτί και γράψε:

Πώς είναι αυτός ο νέος σου εαυτός; Τι έχει αλλάξει;

Πώς όλο αυτό θα το ενσωματώσεις στη νέα σου ζωή, ώστε να δημιουργήσεις κάτι διαφορετικό;

Αν σκεφτείς πως οι άνθρωποι που προσελκύεις, συλλαμβάνουν εκείνα τα οποία σκέφτεσαι και πιστεύεις και αντιδρούν ανάλογα, τώρα τι ανθρώπους θα προσελκύσεις στη ζωή σου;

Πάρε μια ακόμη βαθιά ανάσα, σήκω και κάνε κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά.

Έλα μαζί μας σε ένα μοναδικό ταξίδι συνάντησης με Εσένα!

 

---

Βιωματικό Εργαστήριο ‘’Όταν συνάντησα Εμένα!’’

---

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Ανδριάννα Γεροντή και το ΚΕ.ΘΕ.ΣΥ;

κάντε κλικ στην εικόνα