Η Παιγνιοθεραπεία και ο ρόλος των γονέων στη θεραπευτική διαδικασία
«Μπορείς να ανακαλύψεις περισσότερα για έναν άνθρωπο μέσα σε μια ώρα παιχνιδιού από ό,τι μέσα σε ένα χρόνο συζήτησης»
∼ Πλάτων ∼
Η Παιγνιοθεραπεία λοιπόν είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, η οποία βασίζεται στο παιχνίδι και τον ρόλο που έχει στην προετοιμασία του παιδιού για την ζωή. Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία με οδηγό το παιχνίδι να εκφράσουν αυτά που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με λόγια. Μέσα από το παιχνίδι και με τον δικό τους ρυθμό βρίσκουν τρόπο να εκφράσουν συμβολικά τις δικές τους ανησυχίες, ανάγκες και επιθυμίες και να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους.
Η Παιγνιοθεραπεία απευθύνεται σε παιδιά, κυρίως από 3 έως 11 ετών, που αντιμετωπίζουν συναισθηματικές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, αναπτυξιακές διαταραχές, τραυματικές εμπειρίες κ.α. Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ψυχοθεραπευτική μέθοδος σε εφήβους. Μέσα από την θεραπευτική διαδικασία και την θεραπευτική σχέση στόχος είναι το παιδί να ανακαλύψει το προσωπικό του δυναμικό, να ξεπεράσει κάθε είδους δυσκολίες που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του, να αναγνωρίσει συναισθήματα, να τα επεξεργαστεί, να βρει λύσεις και δημιουργικούς τρόπους έκφρασης. (Ρόμπερτσον, 2017)
Στην περίπτωση των παιδιών την πρωτοβουλία για αναζήτηση ψυχοθεραπευτικής υποστήριξης καλούνται να την πάρουν οι γονείς, καθώς τα ίδια δεν μπορούν να ζητήσουν συνειδητά βοήθεια. Έτσι λοιπόν η πρώτη επαφή γίνεται μεταξύ του θεραπευτή και των γονέων. Μια συνάντηση που περιλαμβάνει πληροφορίες γύρω από το παιδί και το οικογενειακό περιβάλλον (λήψη ιστορικού), το αίτημα των γονέων και πληροφορίες για την θεραπευτική διαδικασία.
Επίσης, ο θεραπευτής είναι αυτός που μπορεί να κατευθύνει την οικογένεια όσον αφορά την προετοιμασία του παιδιού για την πρώτη επίσκεψη. Αυτό που συνιστάται γενικά είναι οι γονείς να μιλήσουν στο παιδί με ειλικρίνεια, σε λεξιλόγιο αντίστοιχο της ηλικία τους και να το κάνουν να νιώσει πως θα επισκεφτεί ένα ασφαλές περιβάλλον.
Η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στην θεραπεία του παιδιού και είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια καλή σχέση συνεργασίας και επικοινωνίας με τον θεραπευτή. Κάτι ακόμη σημαντικό που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς από την πρώτη στιγμή είναι πως η Παιγνιοθεραπεία δεν είναι ψυχαγωγικό παιχνίδι και κατά την διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας, όπως και σε κάθε άλλη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, αναδύονται δύσκολα συναισθήματα με τα οποία τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα και καλούνται να τα διαχειριστούν.
Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να είναι ουσιαστικά εκεί, να ακούσουν το παιδί, να το κατανοήσουν, να του προσφέρουν υποστήριξη και φροντίδα. Η θεραπεία έχει θετικά αποτελέσματα μόνο όταν υπάρχει συνδυασμός θεραπείας του παιδιού με συμβουλευτική γονέων και οικογενειακού προγραμματισμού. Ο θεραπευτής που αναλαμβάνει την συμβουλευτική γονέων βοηθάει τους γονείς να αναγνωρίζουν και να αποδέχονται τα συναισθήματα των παιδιών τους και το πώς να τα διαχειρίζονται.
Δεν είναι εύκολο να μπορέσεις να αναγνωρίσεις το πρόβλημα και να βρεις το θάρρος να αναζητήσεις βοήθεια, αλλά σκέψου πως έτσι δίνεις την ευκαιρία στο παιδί και σε όλη την οικογένεια να βοηθηθεί και να μετακινηθεί από τις δύσκολες στιγμές προς εκείνες που είναι πιο ευτυχισμένες και υγιείς.
Για περισσότερες πληροφορίες για την Αναστασία Σεκερτζή και το Play Lab πατήστε ΕΔΩ